Ωστε θέλεις να γίνεις συγγραφέας; : ένα ποίημα / του Τσαρλς Μπουκόφκι

’Ωστε θέλεις να γίνεις συγγραφέας; Aν δεν ξεχύνεται από μέσα σου ενάντια σ’ ολα τ΄αλλα, μην το κάνεις. Αν δεν έρχεται, χωρίς καν να το ζητήσεις απο την καρδιά σου και το μυαλό σου και το στόμα σου και τα σπλάχνα σου, μην το κάνεις. Αν χρειάζεται να κάτσεις για ώρες κοιτάζοντας την οθόνη του υπολογιστή σου ή να καμπουριάζεις πάνω απο την γραφομηχανή σου ψάχνοντας για τις λέξεις μην το κάνεις. Αν το κάνεις για τα λεφτά ή τη δόξα, μην το κάνεις Αν το κάνεις γιατι θέλεις γυναίκες στο κρεβάτι σου, μην το κάνεις. Αν χρειάζεται να κάθεσαι και να γράφεις ξανά και ξανά τα ίδια, μην το κάνεις. Αν σου ειναι δύσκολο και μονο να σκέφτεσαι οτι θα το κάνεις, μην το κάνεις. Αν προσπαθείς να γράψεις σαν κάποιον άλλο καλύτερα ξέχνα το. Αν χρειάζεται να περιμενεις μέχρι να ουρλιάξεις απο μέσα σου, τότε περίμενε υπομονετικά, κι αν δεν ουρλιάξεις ποτέ απο μέσα σου, κάνε κάτι άλλο. Αν πρέπει πρώτα να το διαβάσεις στην γυναίκα σου, στην φιλενάδα σου ή στον φίλο σου ή στους γονείς σου ή σε οποιονδήποτε, τότε δεν είσαι έτοιμος. Μην είσαι σαν τόσους άλλους συγγραφείς, μην εισαι σαν τόσες άλλες χιλιάδες ανθρώπους που αυτοαποκαλούνται συγγραφείς, μην είσαι πληκτικός και βαρετός και ξιπασμένος, μην κατατρώγεσαι απο την αυτολατρεία σου. Οι βιβλιοθήκες του κόσμου χασμουριούνται απο την νύστα μπροστά στο είδος αυτό. Μην το κάνεις αν δεν βγαίνει απο την ψυχή σου σαν ρουκέτα, αν το να μεινεις ήσυχος δεν σου φέρνει τρέλα ή την αυτοκτονία ή τον φόνο, μην το κάνεις. Αν ο μέσα σου ήλιος δεν σου καίει τα σπλάχνα, μην το κάνεις Όταν θα’ ναι στ΄αλήθεια η ώρα, και αν είσαι ο εκλεκτός, θα συμβεί από μόνο του και θα συνεχίσει να συμβαίνει μέχρι που θα πεθάνεις ή που θα πεθάνει μέσα σου αυτό. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος και ποτέ δεν υπήρξε.